Melayan kerenah anak-anak ni suka, macam-macam hal. Tapi bila anak buat perangai, tak dengar cakap, naik hantu juga ummi. Pastu ummi rasa menyesal.. dan bila anak-anak buat perangai, naik hantu lagi ummi, pastu menyesal.. bila nak sudah?
Suatu pagi..
Bila hantar Bukhari sekolah, ummi tenung wajah Bukhari, mata dia yang tadi menilau tak tentu arah, pandang mata ummi.
"Abang belajar rajin-rajin tau, dengar cakap cikgu." - ummi.
"Baiklah." -abang. Perkataan tu je selalu dijawab.
"K, masuk la kelas."- ummi
Ummi cepat-cepat buka pintu kereta, selalu memang ummi macam tu, kelam kabut. Abang masih pandang ummi, macam ada sesuatu nak diberitahu.
"Bye..Assalamamualaikum, abang." - ummi
"Ummi!" -abang.
"Ye." - ummi.
"Jangan bawa laju-laju tau." - abang
"K." - ummi. Hanya bunyi K yang mampu keluar dari mulut ummi.
Sebak pula hati kecil ummi dengar pesanan abang tu. Bawa kereta dengan melayan perasaan, terimbas kenangan time marah-marah dia bila dia buat nakal.
Tiada ulasan:
Catat Ulasan